ვერიკო ანჯაფარიძე – მსახიობი

1900-1987

დაიბადა ქუთაისში. ქუთაისის წმინდა ნინოს სასწავლებლის დამთავრების შემდეგ სწავლა განაგრძო მოსკოვის ს. აიდაროვისა (1916-1917) და თბილისის გ. ჯაბადარის (1918-1920) დრამატულ სტუდიებში. სხვადასხვა დროს იყო თბილისის რუსთაველის სახელობის თეატრის (1920-1926), ბათუმის თეატრისა და თბილისის „მუშათა თეატრის“ (1926-1928), ქუთაისი-ბათუმის აკადემიური დრამის, რომელსაც კოტე მესხი ხელმძღვანელობდა (1928-1932), მსახიობი. ქუთაისის თეატრში “ურიელ აკოსტაში” ივდითის დაუვიწყარი სახე შექმნა. 1932-1933 მუშაობდა მოსკოვის „რეალისტურ თეატრში”, სადაც მ. გორკის „დედაში”  სოფიას როლი შეასრულა. 1933 წელს  თბილისში დაბრუნების შემდეგ, სიცოცხლის ბოლომდე მარჯანიშვილის სახელობის თეატრში საქმიანობდა, 1957-1959 წლებში კი თეატრის დირექტორი და სამხატვრო ხელმძღვანელი გახდა.

შემოქმედებითი საქმიაობის მანძილზე ვერიკო ანჯაფარიძემ არაერთი განსაკუთრებული სასცენო  და კინო სახე შექმნა: ოფელია (“ჰამლეტი”), დეზდემონა (“ოტელო”), მარგარიტა (“მარგარიტა გოტიე”); ეკრანული სახეები – მარო (“საბა”), რუსუდანი (“გიორგი სააკაძე”), ოთარაანთ ქვრივი (“ოთარაანთ ქვრივი”) და სხვა.

საქართველოს ეროვნული არქივი:
ვერიკო ანჯაფარიძის მოგონება ნატო ვაჩნაძეზე, 1973წ.  

ვერიკო ანჯაფარიძის მოგონება ელ. ჩერქეზიშვილზე 1963წ.